چاقی مرکزی در زنان و ارتباط آن با غلظت تستوسترون و استرادیول سرم

چاقی بالا تنه در ایجاد بیماریهای متابولیک نظیر افزایش چربی خون، پرفشار خونی، دیابت و بیماری عروق کرونر اهمیت زیادی دارد. ارتباط هورمون‏های جنسی، خصوصاً آندروژن‏ها با توزیع چربی بدن در زنان به خوبی روشن نیست و نتایج حاصل از مطالعات مختلف متناقص می‏باشد. در این مطالعه مقطعی ارتباط هورمونهای جنسی شامل تستــوسـتـرون تام، دهیـدرواپی آندرسـترون سولفات dhea–s)) ،lh ،fsh، استـرادیول و انسولین سرم با شاخص‏های تن‏سنجی شامل نمایه توده بدن (bmi) و نسبت محیط کمر به باسن (whr) در 176 زن در فاصله سنی 43-18 (6±8/25) و با نمایه توده بدن 2kg/m 51-17 (4/4±5/27) بررسی شد. در نتایج حاصل، نسبت محیط کمر به باسن با غلظت تستوسترون سرم ارتباط مثبت (05/0=p، 15/0=r) و با غلظت سرمی استرادیول ارتباط منفی(05/0=p، 1/0-=r) داشت. سطح سرمی هورمون‏های جنسی در زنان چاق و زنان با وزن طبیعی تفاوت معنی‏داری نشان نداد، در حالیکه زنان با چاقی بالا تنه (نسبت محیط کمر به باسن بیشتر از 85/0) در مقایسه با زنان طبیعی دارای سطح بالاتری تستوسترون(nmol/l 7/0±4/2 در مقابل7/0±1/2، 01/0=p) و سطح پایین‏تری استرادیول سرم (pmol/l 7/8±1/24 در مقابل 5/14±6/57، 009/0=p) بودند. این نتایج مؤید آن است که تعادل بین تستوسترون و استرادیول عامل مهمی در تنظیم توزیع چربی در بدن است؛ بطوریکه بالا بودن میزان تستوسترون و پایین‏بودن استرادیول احتمالاً خطر تجمع چربی در بالا تنه زنان را افزایش می‏دهد.